Opis
Polski Teatr Tańca pod dyrekcją Ewy Wycichowskiej przygotował jeden z najważniejszych spektakli w swojej historii: „Minus 2” w choreografii Ohada Naharina.
Jak deklaruje sam Twórca, „Minus 2” to forma rekonstrukcji. Lubię przerabiać, zmieniać istniejące fragmenty, stwarzać możliwość spojrzenia na nie z innej perspektywy. To zawsze uczy mnie czegoś nowego o mojej pracy i buduje nową kompozycję. Użyłem scen z różnych prac. To tak jakbym opowiadał tylko początek, środek lub koniec wielu historii, ale kiedy złożyłem je w całość, rezultat okazał się równie spójny, jak oryginał. Może nawet bardziej.
Emocje to historia mojej pracy. Miłość, nienawiść, szybkość, cisza, krzyk - wszystko. Ruch jest formą komunikacji. Moc wyobraźni, umiejętności i pasja - to moja święta trójca.”
Odważny, mocny, cudowny i wprowadzający niebywały zamęt w emocje widzów, na których gra tak, jak chce - taki właśnie jest spektakl "Minus 2".
Taniec w rozumieniu Ohada Naharina to skoncentrowana dawka emocji - skoncentrowana tak bardzo, że chwilami trudno to znieść, a widz miota się w uczuciach od euforii poprzez śmiech do wzruszenia tak wszeogarniającego, że wyciska łzy z oczu. Każdy gest, każdy ruch tancerzy niesie tyle znaczeń przenikających do głębi - zupełnie jakby czytali w duszach odbiorców.
Dopiero jednak widząc to wszystko na scenie można zrozumieć, jak trudno jest zatańczyć emocje. Nie wystarczy tu tylko perfekcja techniczna, choć przy niezwykle dynamicznych, a jednocześnie precyzyjnych kreacjach Naharina jest ona niezbędna. Ale każdy, kto chce to zatańczyć tak, jak trzeba, sam musi w sobie mieć iskrę boskiego szaleństwa.
Artyści Polskiego Teatru Tańca z właściwą sobie lekkością, finezją, poczuciem humoru przetwarzają wizję Naharina w oszałamiający spektakl gestów, figur, znaczeń wykonanych z niesamowitą perfekcją techniczną - i równie niesamowitą ekspresją.